یکی از اقدامات مهم برای کنترل و جمع آوری ضایعات پلاستیک و بازیافت آن، شناسایی نوع پلیمر پلاستیک‌ها است. روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد که تست شعله یکی از روش‌های سریع برای کسب اطلاعات و بررسی‌های لازم است. در این آزمایش با تشکیل شعله به رنگ‌های مختلف، می‌توان نوع پلیمر را شناسایی کرده و آن‌ها را تفکیک کنند. ما در این مقاله قصد داریم شما را با این روش شناسایی پلاستیک آشنا کنیم. پس با ما همراه باشید.
مراحل انجام تست شعله
تست شعله به دلیل استفاده از آتش و ایجاد گازهای سمی، باید در فضای باز و به دور از مواد منفجره انجام شود تا باعث ایجاد خسارات و آسیب به افراد نشود. مراحل انجام این آزمون به شرح زیر انجام می‌شود.
- در ابتدا به شفافیت و کدری قطعه پلاستیکی توجه کنید و میزان آن را بسنجید.
- با لمس کردن سطح قطعه، قابلیت خم شدن، ایجاد خش روی سطح و… را بررسی کنید.
- تکه‌ای از آن را با چاقو ببرید و به صاف و دندانه دار بودن لبه برش توجه کنید.
- چگالی قطعه پلاستیکی را با انداختن در ظرف آب بسنجید.
- سوزن یا میله فلزی داغی را روی قطعه بچسبانید و تغییرات آن ناحیه را بررسی کنید.
- با استفاده از فندک، پلاستیک را بسوزانید و اطلاعاتی چون رنگ شعله، دود و چکه کردن و نوع ذوب آن را یادداشت کنید.
- حال با مقایسه حالت‌های مختلف هرپلیمر و اطلاعات ثبت شده خود، نوع پلیمر شناسایی می‌شود.
ما در ادامه این مقاله به بررسی حالت پلیمرهای مختلف در معرض شعله می‌پردازیم. شما می‌توانید با کمک گرفتن از آن و مقایسه با اطلاعاتی که خود ثبت کرده‌اید، نوع پلیمر را شناسایی کنید.
حالت پلیمرهای مختلف در معرض شعله
برای تولید محصولات پلاستیکی می‌توان از پلیمرهای مختلفی استفاده کرد که ویژگی‌ها و ترکیبات ساختاری هر یک متفاوت از دیگری است. بنابراین هر پلیمر در معرض شعله آتش رفتار متفاوتی دارد که به حالت‌های زیر شناخته می‌شوند.
پلی اتیلن: این پلیمر به صورت‌های مختلف چگالی کم و زیاد وجود دارد و معمولا در مواجهه با آتش به آرامی می‌سوزد. بعد از گرم شدن به صورت قطره قطره ذوب می‌شود و بویی مانند پارافین دارد. این پلیمر زمانی که در آب قرار بگیرد شناور می‌ماند و ته نشین نمی‌شود. شعله سوختن پلی اتیلن به رنگ آبی و زرد دیده می‌شود.
پلی استایرن: شعله این پلیمر در معرض آتش به رنگ زرد است و سرعت سوختن بالایی دارد. ذوب این نوع پلیمر مانند نمونه قبل به صورت قطره‌ای است و هنگام آتش گرفتن روشنایی و بو ایجاد می‌کند. تست شعله پلی استایرن با دوده متراکم و سیاه همراه است.
پلی پروپیلن: این پلیمر هم مانند پلی اتیلن در هنگام سوختن شعله آبی و زرد ایجاد می‌کند. بوی ناشی از آزمون شعله پلیمر پلی پروپیلن شیرین است. پلیمر پلی پروپیلن سرعت بالایی در سوختن ندارد و به صورت قطره‌ای ذوب می‌شود. زمانی که این پلیمر در آب قرار بگیرد، ته نشین نمی‌شود و به صورت معلق در آب می‌ماند.
پلی اتیلن ترفتالات: شعله ناشی از آزمون شعله این پلیمر به رنگ زرد دیده می‌شود و سرعت سوختن آن آرام است. پلی اتیلن ترفتالات به صورت قطره‌ای ذوب می‌شود و دودی که هنگام سوختن این پلیمر ایجاد می‌شود سبک است و در مدت زمان کم از بین می‌رود.
پلی وینیل کلرید: در انجام تست شعله این پلیمر، رنگ زرد دیده می‌شود. پلیمر پلی وینیل کلرید در هنگام سوختن، خود خاموش است و نیاز به اقدامی برای خاموشی ندارد. ذوب این پلیمر مانند نمونه‌های قبل قطره‌ای نیست و بوی ناشی از سوختن آن تشابه زیادی با اسید هیدروکلریک دارد.
پلی کربنات: این پلیمر هم مانند نمونه قبل، خود خاموش است اما به صورت قطره‌ای ذوب می‌شود. شعله ناشی از آزمون شعله پلیمر پلی کربنات به رنگ نارنجی ایجاد می‌شود. این پلیمر در هنگام سوختن بوی شیرین دارد و دود ناشی از آن سیاه است و به صورت ذرات شناور در هوا باقی می‌ماند.
بوتادین استایرن: حالت تست شعله این پلیمر مانند پلی کربنات است و شعله نارنجی ایجاد می‌کند. با این تفاوت که بوی ناشی از سوختن بوتادین استایرن ترش است. سرعت سوختن این پلیمر آرام است و دود سیاه با ذرات شناور تولید می‌شود.
جمع بندی
تست شعله از روش‌های آسان برای تشخیص و شناسایی پلیمر پلاستیک‌ها است که به جمع آوری و تفکیک ضایعات آن کمک می‌کند. این روش به تجهیزات زیادی نیاز ندارد و شما با یادگیری اطلاعاتی که به آن اشاره کردیم، می‌توانید با در نظر گرفتن حالت پلاستیک در برخورد با آتش، نوع پلیمر آن را تشخیص دهید. اما به یادداشته باشید که قبل از سوختن پلاستیک، اقداماتی برای بررسی قطعه پلاستیکی لازم است که به شما در تشخیص بهتر کمک می‌کند. ابتدا آن‌ها را در نظر بگیرید، سپس برای سوزاندن پلاستیک و آزمون شعله اقدام کنید.
پلی‌تیز